Being changed
  • Reads 88
  • Votes 14
  • Parts 4
  • Reads 88
  • Votes 14
  • Parts 4
Ongoing, First published Dec 05, 2015
Sabrina is 15. Ze wordt gepest. Het blijft zich herhalen.
"Je bent niks." "We haten jou." "Jij bent anders je hoort hier niet."

Tot op en dag...

Ik zit in een kamer. Het zit vol met... Niks. Ik probeer te ontsnappen. Maar hoe? Ik kan geen kant op. Ik zie alleen maar wit. Overal. trrrr. Trrrr. Trrrr. Langzaam vervaagt de kamer. Ik zie nu alleen fel licht. 

Boos sta ik op en doe de gordijnen dicht. 
Weer een dag dat ik het gepest moet aanhoren. Maar het voelde anders.

Sabrina weet niet dat die ene droom haar hele leven zal veranderen.
All Rights Reserved
Sign up to add Being changed to your library and receive updates
or
#63dreams
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Unexpectedly [Voltooid] cover
Perimus cover
Zorgen Om Niks....Toch?? // Mabbie  cover
Het Kleurloze Kasteel cover
Daughter of the unknown [Dutch/Nederlands]✔️ cover
Witches And Warlocks cover
Tir Na nOg - Legendes van Himaya cover
Geo cover
It All Changed (dutch) cover
Captured by a vampireprince (compleet) cover

Unexpectedly [Voltooid]

67 parts Complete

Het leven van Elise (15) staat op zijn kop als haar ouders besluiten om te verhuizen naar het afgelegen Lakefield, aan de rand van het bos. Elise ziet het niet zitten, ze heeft haar hele leven in de stad geleefd en moet al haar vrienden achterlaten. Maar eenmaal in Lakefield is het bos minder erg dan ze had gedacht. Wanneer Elise vreemde dingen begint te zien gaat ze midden in de nacht op onderzoek uit. Ze komt terecht in een wereld die anders is dan alles dat ze kent. ~Ik kan niet anders dan de zwevende lichtjes volgen. Ze bewegen steeds sneller. Na een tijdje ren ik door het bos achter de lichtjes aan die vrolijk op en neer dansen. Het interesseert me niet meer waar ik heen ga en ik heb het niet eens door als ik het meertje passeer. Ik blijf maar rennen achter de lichtjes aan, ze blijven sneller gaan. Ik kan ze bijna niet meer bijhouden, tot we opeens op een open plek zijn. De lichtjes stoppen abrupt met bewegen, maar beginnen dan om me heen te draaien. Ik wordt er duizelig van. Toch zijn de lichtjes prachtig, ik kan mijn ogen er niet van af houden. Ik volg ze, draai met ze mee, ik spring achter ze aan. Tot ze allemaal doven en ik plotseling plompverloren op de open plek sta in het maanlicht, zonder een flauw benul waar ik ben. Ik merk dat ik het koud heb, ik ril en krimp ineen als ik zie hoe donker het eigenlijk is. Dan hoor ik opeens een stem achter me. "Hallo, prinses." Hoogste ranking: #1 fantasy