INSANLARDA SICAKTIR, ÇAY GIBI (bir Süre)

Diyordu ki; "Sevmese de severim" gene belli belirsiz güldüm bir. "Sev sev tabiki gelmesin bir daha." Baktı yüzüme acı acı. Beklemiyordu. Avutmami, yalan soylememi bekliyordu. Ama konu sevgiyse çok diplomatim. Gerekirse diktatör gerekirse bir Hitler olurum. Bazen yıkar geçer bazen de yakar geçerim. Sonu malum. Zaten ne oluyorsa ondan sonra oluyor. Kolay kabul etmezsen, kolay sevmeyen, yalan söylemezsen kaybedersin diyordu hayat. "Oldu canın sen bekle ben geliyorum hemen" diyesim gelmiyorda değil. Yalnız çayım soğudu. Sevmem soğuyan çayı. Bana insanların ilk sıcaklığından soğuyuş anlarını hatırlatır. O yüzden sıcak çok sıcak severim çayı. Soğumadan iceceksin, tıpkı insanlardan Soğumadan sevmek gibi. Bilmez benimkisi benim huyumu.
Gene aynı şeyi demez mi;"Aynı bardaklarda olmasına rağmen çaylar soğur " diye... Haydaaaa.. Herşeye karşı olur mu bir insan. Ne yani kılıf mi degistireyim, soğumasinlar diye? Bende "ulan birsey icat edeceklerse bardakta soğumayan çay yapsınlar. "