23 yaşında bir türkçe öğretmeni ile binbaşının tanışmasıyla başlar........

İş yerinde çalışırken hastalanan Ahu, Bunun vasıtasıyla iş yerinden çıkarken çarpıştığı kadın. 2 kişi de reşittir. **Kitap kapağı öylesine var, paylaşmak için.**

Asker&Gerçek ailem kurgusudur... ... Bir kadın düşünün, ailesi tarafından sevilmeyen, ailesi tarafından şiddete maruz kalan, ailesi tarafından sürtük ve orusbu lakabı takılan, ailesi tarafından çoğu kez tecavüze uğrayan, ailesi tarafından satılan bir zamanlar kız... O kız büyüyüp ama kendi çabası ve azmi sayesinde, herkesten güçlü olmayı hep biliyordu, bilmeliydi.... O kadın Gecem Mona Akar, o kadın Siyah Avcı, o kadın görünmeyen, o kadın yeri geldiğinde samimi yeri geldiğinde ciddi olan kadın... O kadın çiçekleri sevmeyen ama solmuş çiçekleri canlandırmayı seven, o kadın ıslanmayı sevmeyen ama yağmurun altında durmayı seven, o kadın samimi olmayı sevmeyen ama gülümsemeyi seven, o kadın gürültü sevmeyen ama insanların sesi olmayı seven, o kadın kırmızı rengi sevmeyen ama düşmanlarının kanını seven KADIN... Erkek dediğin elini masaya vuracak, KADIN ise o masayı erkeğin kafasında parçalayacak... ... O Gecem Mona Akar' dı. Sadece Gecem Mona Akar'dı...∆ ... ... ... !!! Wattpad de 'SİYAH AVCI' isimli tek kitaptır... Asker& Gerçek ailem kurgusudur... Kapak tasarımı: @umutkar7 Küfür ve argo bulunur!!! Fazla yazım hatası vardır. Bir süreden sonra düzenlenmeye alınacaktır!!! ^o^

"Demez mi anası, topallığına bakmadan benim kızıma göz koymuş diye? Der. Bu konuyu bir daha açma anne." ****** "Seni yaktım, kül ettim ruhumda; ama yine bana senin kokun geldi. Meğer ben seni küle çevirirken, ruhum iradesizce kokunu saklamış," dedi gözlerime bakarken. Sözleri dudaklarından her saçıldığında, benim cehennemden farksız kuyularım harlanarak coşkunca alevlendi ve onun sözlerinin ucunu yaktı, tutuşturdu. Yakmalı ya da yanmaya hazır olmalıydım. GÜL KOZASI İSMİ İLE YAYINLANAN İLK KİTAPTIR. 13.08.2020 tarihinde yayımlanmaya başlamıştır. HİKAYE ŞAHSIMA AİTTİR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR...

Yavuz üç çocuğunu ve eşini gözlerinin önünde kayıp eder. Şizofreni başlar ve ressam bir genç çocuğu en büyük oğluna benzetip kaçırı. Ona kendi oğlu gibi davranır

Hikayem basitti aslında, ödevim için modelim olmasını isteyecektim. Çabucak bitmesini istediğim, sıkıcı bir işten ibaretti. Renksiz hayatımın, renksiz olaylarından bir tanesiydi. Tabii, nereden bilebilirdim ki solmuş renklerimi kendi renkleri ile renklendireceğini.

Ares, sert ve soğuk bir gençtir. Elzem ise dilsiz ve içe dönük bir çocuktur. Sınıfa yeni katıldığında, Ares ona mesafeli yaklaşır, ancak Elzem'in naif ve sabırlı tavırları zamanla Ares'in kalbini yumuşatır. İki zıt karakter arasındaki bu ilişki, birbirlerini anlamaya ve içsel yaralarını iyileştirmeye yönelir. Ares, Elzem'in sessizliğinde kendi duygusal boşluklarıyla yüzleşirken, Elzem de Ares'in içindeki acıyı fark eder ve bir bağ kurarlar.

❝Kimsesizlik etrafınızı dört duvar gibi sardığında artık yalnızlığın tanımını en iyi siz yazarsınız.❞ . . . Bir şans ver, seveceksin🍂

-Kızımı al götür hem güzel hemde bakire Ağzım açık ona bakarken yirmili yaşlarındaki adam yanındakine işaret verip beni aldılar evden çıkmadan önce o adamın borcun kapandı bir daha karşıma çıkma dediğini duydum.Beni siyah bir arabaya bindirdiler çığlık atıp yardım istiyordum o sırada adam arabaya binip çenemden sertçe tutup yüzüme tokat yapıştırmıştı -Kes sesini o ağzını bir daha aç bakalım ne oluyor!! Kafamı cama döndürüp sessizce ağlamaya başladım gözlerimi açtığımda hayatımı cehenneme dönüştürücek olan o eve bakıyordum...

Ben Asel Sude içinde bir çok kişilik barındıran o kişi bazen Sude kişiliğim ortaya çıkar fakat bu kısa sürer ve yalnızken çıkar en masum kişiliğim sudedir çünkü bir çocuk masumdur karanlık kraliçe kişiliğim ise acımasız ve Masum olacak son kişi bir de kafes dövüşünde gösterdiğim asil kurt var onun ne yapacağı belli olmaz bazen sakindir bazen ise öfkeli Son kişiliğim ise herkese gösterdiğim Asel sert aşilmayacak duvarları olan kişiliğim Sinir krizleri her an kapıda ve ben artık savaşmaktan güçlü görünmekten yoruldum...