Eylül..

Eylül

Eylül akşamıydı..
gözlerim gözlerine değmişti..

suretini
aksediyordu
içimin tenha sularına.

o an;
şarkılar daha bir
yakınlaşıyordu..
kaybetmiştim
kendimi
kalbinin merdivenlerinde..

O an;
Ellerinden
bir bina kurdum
şaçlarından
kum sahilleri..

lakin,
sen bana uçurum gibiydin..
içinde can gibiydin..
Seni
düşündüğüm zaman
saatler akıyor,
zaman akıyor
gözlerim bir
hayli akıyordu...

sevgin,
inceden, sizarak,
narin bir yağmur gibi...
sonra
bu Eylül,
kurşundu umudumuza...

Muhammed Emin Erdoğan