Adessa/ Wadesch'in Koruycuları

Belki de sadece gördüklerimiz bir rüyadan ibaretti. Bir yanımda Wadesch öbür yanımda Asilkent..

Gözlerimi gökyüzüne diktim ve kendi kendime sordum. " Ben bu yere ait miyim ? " diye.

Gün sarısı saçlarım rüzgârla uyumlu bir şekilde dans ederken dudaklarımı şıklattım. Öyleyim ya da değilim ne farkeder.. Sonuçta bu halkın kaderi bize bakıyordu.

Teressa'nın ellerini omuzumda hisettim. Arkamı döndüğümde bana gülümsüyordu.

" Adelin, ben bir safkanım, sen de dünyalı ama emin olki ikimizde buraya tam da kalplerimizin savaşma aşkıyla çarptığı yere aitiz." dedi. Yine zihnimi okumuştu.

" Doğru." diye mırıldandım.

Çok doğru..