Bruine Ogen

Daar hadden ze elkaar ontmoet, voor het eerst elkaar gezien. Hij had haar zien zitten, de zon rees boven haar op. De mooiste tinten roze kleurden de wolken, de lucht heldergeel. Ze zat op het oude bankje, het gammele ding wat er al stond zolang hij het al kon herinneren. En misschien nog wel langer. Ze had haar knieën opgetrokken, bijna tot aan haar neus, haar armen om haar benen geslagen. Zacht wiegde ze mee op de maat van de muziek die de natuur haar had gegeven. Zij was compleet anders, meende hij. Ze was prachtig, een rustplaats. Ze had een betekenis. Maar wat, was hij nog niet achter.

De zestienjarige Dawn gaat met haar ouders naar Australië. Alleen, haar ouders houden niet van haar en al snel komt Dawn erachter dat ze haar hebben achtergelaten in een totaal ander werelddeel. Op de heuvel heeft ze een bankje ontdekt. Ze gaat er iedere avond heen, te wachten tot de sterren haar komen halen.
De achttienjarige Australische Jareth woont al zijn hele leven in Australië, maar komt van oorsprong- net als Dawn- uit Alaska. Al zolang hij in Australië woont komt hij bij een bankje. Iedere avond zit hij daar, te wachten tot de sterren hem zouden halen.

Jareth is een echte badboy. Hij heeft iedere week wel een nieuwe vriendin, wat er voor zorgt dat hij zich minder onzeker voelt, en dat hij bij Dawn elke keer weer een stukje vertrouwen afbreekt.