"Μωρό μου σε αγαπάω." Λέει ο Γιάννης και τον κοιτάζω. "Αυτό το λες σε εμένα η στην καταστροφή μέσα στην κοιλιά μου?"

Μία κοπέλα που έχει πληγωθεί από ένα αγόρι δε θέλει να ξανά είναι μαζί του. Μετά το glow up και των δυο τους, ερωτευεται ξανά ο ένας τον άλλον και το αγόρι λέει πώς δεν έφταιγε αυτός, τι εννοεί; Και τι θα γίνει τελικά;

Σηκωθήκαμε πάνω και πλησιάσαμε τη πόρτα της καφετέριας, όταν ο Άλεξ με έπιασε από τη μέση και με κόλλησε πάνω στα πλευρά του. Α : Δεν χρειάζεται να ζηλεύεις τιγράκι.. Εξάλλου είσαι η ομορφότερη εδώ μέσα..., είπε γλυκά ΑΠΊΣΤΕΥΤΟ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΊΤΑΖΕ ΤΟ ΑΡΧΊΔΙ! Please don't copy my story ❤️ Highest-ranking : #1 love #1 humor #1 teenlife #1 ρομαντικό #1 cute & #1 funny

Αγάπη είναι να σου φέρνει την καλή κουβέρτα. Ή να σου κρατάει το χέρι όταν ανεβαίνεις στο πατάρι. Μικρές, καθημερινές ιστορίες ενός ζευγαριού που δεν έχει τίποτα τέλειο - εκτός από την αγάπη του.

"Ε Όχι!Όχι να συγκατοικησω μαζί σου!Ακόμα στο κρατάω που μου κατέβασες το βρακί στο νηπιαγωγείο!"του φώναξα "Βρε,βρε η Σοφια με τα σπυρακια στο κωλαρακι" // Τι θα γίνει όταν ο παιδικός εχθρός της Σοφίας επιστρέψει?Τι θα γίνει όταν θα πρέπει να συγκατοικήσουν?Τι θα γίνει όταν θα του πετάξει κανένα βάζο στο κεφαλι?..Ουπς..δεν έπρεπε να το πω αυτό.Διαβάστε την ιστορία για να μάθετε:)Ελπίζω να σας αρέσει και να γελάσετε \\ ▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒ 100% ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ!

Ο Alexander Stone είναι ο αρχηγός της ιταλικής μαφίας. Γυμνασμενος, με πολλά τατουάζ, πανέμορφος και άκαρδος. Η Victoria River επιτέλους βρήκε τα λεφτά για να πάει ταξίδι στην Ιταλία. Το περίμενε όλη της τη ζωή. Όλα είναι μια χαρά μέχρι να βρεθεί αντιμέτωπη με τον Alexander. Τι θα γίνει όταν ο Alexander την έχει ξανά δει; Όταν η Victoria δεν καταλαβαίνει με ποιον πάει να τα βάλει; Όλα ξεκίνησαν από ένα κολιέ και ένα σπαστικό γέλιο..

Και ταξικά... Το πράγμα δεν τσουλάει... Το ξέρω δεν σου παει... Να τα έχεις με φτωχό...

(καταρχήν, αν δεν είχες αυτή την έκρηξη θυμού σου, τότε θα άκουγες ότι αυτή η συμφωνία θα κρατήσει μόνο για έναν χρόνο) (ένας χρόνος; ένας χρόνος μαζί σου; μέσα στο ίδιο σπίτι; Θεέ μου, γιατί δεν πεθαίνω τώρα;) (ούτε και για μένα είναι ευχάριστο όλο αυτό, εντάξει;) Πετάω κάπως απότομα και το έκπληκτο βλέμμα της, συναντά το δικό μου (μπα! Έχεις και νεύρα;) (τέλος πάντων, δεν θα το αναλύσω παραπάνω...) Λέω ενώ σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω προς την πόρτα (αυτή η συμφωνία μας συμφέρει. Σκέψου το καλά) Αυτά είναι τα τελευταία μου λόγια πριν βγω από το δωμάτιο της. Πραγματικά, έχω την ελπίδα ότι θα το σκεφτεί καλύτερα. Στο κάτω κάτω, δεν είναι και κανένα μωρό. Μπορεί να καταλάβει πως αυτή η συμφωνία, γίνεται για εμάς. Ενας γάμος από συμφέρον, μια συμφωνία εκατομμυρίων, μια δουλειά και δύο παιδιά... Δύο εχθροί βασικά. Πως θα εξελιχθεί όλο αυτό άραγε;

"Σταύρο..." Λέω κοιτάζοντας τον με μίσος. "Νικόλα..." Λέει και εκείνος το όνομα μου με απέχθεια στην φωνή του. "Σταύρο..." Λέω ξανά. "Νικόλα..." Με αντιγράφει ο λουμπας. "Αχιλλεία!" Πετάγεται ξαφνικά η αδελφή του και αμέσως γυρνάμε και την κοιτάζουμε. "Τι όχι?" Ρωτάει και απλά συνεχίζω να κοιτάζω τον μεγάλο μου εχθρό. Το εξώφυλλο από την αγαπημένη μου @mariapol4