3 hafta- 2 gün serisi🌸 Ben kimseydim. Ben biriydim. Ben Deren'dim. Deren dans etmeyi severdi. Deren mutluydu. Deren eğlenceliydi. Ama diğer tarafım böyle değildi... O vahşeti severdi. O ölümü severdi, ölümü isterdi. Ölümler ona adaleti getirirdi... __________________________________ Asker, vatanını korumaya ant içmiş asker. Ben asker Baran'dım. Vatanımı korumak için çıktığım bu yolda ne ile karşılaşacaktım? Bir askerin başına ne gelebilirdi en fazla? __________________________________ Kitabıma bir şans verirseniz sevinirim 🙏

Adını Kanla Yazdım... Küçük yaşlarda annesini kaybeden Işık, yıllar sonra hayatını değiştiren bir şey yapmıştır: Babasının ameliyatını yaparak ölmesine sebep olmuştur. Ancak kaderin bir oyunudur ki Altan Solman o ameliyat masasından sağ çıkmış ve Amerika'da dünyaca ünlü bir silah tasarımcısının ailesini yok etmiştir. Kayzer, ailesini kaybettikten sonra, Solman soyadına sahip herkesten intikam almaya yemin etmiştir. Bir gecede hayatı altüst olan Işık, şimdi bir caninin hedefidir... Ama Kayzer, ona yakınlaşmak, onu kontrol etmek için her yolu deneyecek ve zorla onu hayatına dahil edecektir. İntikam, aşk ve nefret arasında sıkışan iki ruh... Bir yanda Işık'ın geçmişle mücadelesi, diğer yanda Kayzer'in kanla yazdığı kehaneti. "Silahlar çekildiğinde ben ortada kaldım. Bir yanda ailem, diğer yanda hiç tanımadığım bir adam vardı ve iki tarafında silahlarının hedefinde ben vardım."

Karanlığın Tam Ortasında Bir Güneş Gibi Parıldayan Ay , Karanlıktan Çekinir'miydi? Hayır , değil'mi?.. Ben bu kuralsızlığı kural edinmiş dünyanın içinde yaşayan insanların hayal bile edemeyeceği o varlıkdım. Ben kim miydim? Ben bir şeytan'dan bile daha gaddar olan o ölümün meleğiydim... 🌙 İLK YAYINLANMA TARİHİ 29.04.2023 YAZAR: NRK

Bu kitap tamamen ironi amaçlıdır ve cringe olmak için yazılmıştır lütfen kitap karakterleri dışında şahsıma küfür etmeyiniz akjshs

16 yılını aile hasreti ile geçiren Sare, 17. Yaş gününde günlüğüne bir mucize istediğini yazar. Bebekliğinden beri dayısı ve onun ailesi ile yaşayan Sare yıllardır acı çekmektedir. Dayısının bir gün onu zorla evlendirmek istemesiyle Sare yıllardır karşı gelmediği dayısının karşı çıkar ve olanlar olur. Olay esnasında eve gelen bir adam onun babası olduğunu iddia eder. Sare bu adama inanacak mı? Onun teklifini kabul edecek mi? Yabancı birisine mi güvenecek yoksa cehennem misali o eve dönüp kaderine boyun mu eğecek? Kaderin ipleri şuan Sare'nin elinde. Onu nasıl yönlendirecek?

Wattys 2023 Kazananı - En iyi Karakterler Ödülü İşaret parmaklarımız havaya kalktığında birbirimizi işaret ettik. "Sen!" dedik aynı anda. "Sen menžel'sin!" Odanın içinde bir perdenin açılma sesi duyuldu. Bu, yeni başlayan oyunumuzun ilk perdesinin sesiydi. Senaryolar yazıldı, oyuncular seçildi, ruhlar beden bulmak için şekil değiştirdi. İşte şimdi başlıyordu. Perde kapandığında gerçek yüzünü göster bana, Ya da oyna bir daha. Maskeler gerçeği yeniden saklandığında, İnan, hazırım bir daha kanmaya. "Hayat bir oyun. Bir planın yoksa onun parçası olursun." Sevgili seyirciler, oyunun başlamasına dakikalar yok. Uzun bir zamandır oyunun içindesiniz. ❝İyi seyirler!❞

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

Zorla evlendirilmeye çalışılan Çakır ve Ateş. Ancak Çakır bı tık deli. Aslında Ateşin de o kadar sakin olduğu söylenemez İki deli bi araya gelmemeliydik Belki de bu kadar sevmemeliydik İyi kötü atıyodu, vücuda yetiyordu. Kalp işi biliyordu, dinlemeliydik Bir şarkı kitaba bu kadar uyamazdı. Tam olarak bu anlatıyor kitabı Okumak isteyen gelsin sarar diye düşünüyom Yani inşallah AJJSMHXMDCBMXCFBDMM

Elvin, öz bildiği ailesinde sorunlar yaşayan yine de en büyük abisinin varlığının verdiği huzur ile o ailede yaşamaya devam eder daha ki abisini bir kaza da kaybedene kadar. Efser Elvin Erçil, bu benim hayatım. 03.01.2025 🍪

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.