We're rude and we're proud
  • Reads 113
  • Votes 8
  • Parts 25
  • Reads 113
  • Votes 8
  • Parts 25
Ongoing, First published Dec 08, 2015
5 palaban na babae na nagsama-sama sa iisang school. Ang Maple University, isang first class na university na tanging mga sobrang yaman lamang ang makakapasok. the 5 girls were Sheila,Alexa,Rhea,Nicolai,and Therese.
Magiging palaban pa rin kaya sila pag nalaman nilang may mas matapang at astig kesa sa kanila?. Samahan natin ang gang of girls na pasukin ang University na puno ng kompetisyon at pang aangas. Kasama na rin ang limang lalaking magiging katunggali nila sa kalokohan. 


will there be love in the end?
or will the competition continues.


We're rude and We're proud.
All Rights Reserved
Sign up to add We're rude and we're proud to your library and receive updates
or
#313cassanova
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.