Adı Aşk Değil

Bir kitaba başlıyorum şimdi, seni yazacağım. Bilmiyorum; belki de sana yazacaklarımı buraya yazmaya başlıyorum. Kim bilir; belki de yeniden sana başlıyorumdur, kaldığım yerden, bana son bıraktığın izden devam ediyorumdur.

BAŞLIYORUZ
-Günaydın, Kelimesi birçoğumuz için ne kadar basit bir kelime olsa da benim en zor kelimem bu. Sensiz geçen hangi gecenin sonu aydın olabilir ki? En son sana söylediğim bir kelimeyi herkese söylemeye nasıl devam edebilirim? Tıpkı 'Seni Seviyorum' kelimesi gibi. Bitmedin sen. Herkes bitti, herkes geldi ve geçti senin yaraladığın yerden ama kimsenin izi kalmadı bende ve kimse kapatamadı bıraktığın yarayı. Belki artık sen gelsen, sen bile kapatamazsın. Şimdi başka bir yerde senden kilometrelerce uzaktan seni yazıyorum yeniden. Hiç yaşamadığın beni, sana anlatacağım. Okumayacaksın belki de ama ben yazacağım, içimdeki seni sayfalara dökmeye devam edeceğim.