KALBİMDEKİ ÖKÜZ

Aşık olmuştu kadın. Hemde ilk defa. Bilmiyordu ki o aşk nedir, nasıldır? Ama sabırlıydı adam. Eninde sonunda öğretecekti kadına sevmeyi. Çünkü o kadını sonsuz bir tutkuyla seviyordu. Zaten emindi kadın adamın onu sevdiğinden. Hissediyordu.

Ama kadın yanlış anlamıştı adamı. Yeni öğrenmişken sevmeyi, bırakmak zorundaydı adamı.

Peki adam buna dayanabilir miydi? Ne yapardı o sevdiği kadın olmadan? Nasıl yaşardı? Devam edebilir miydi hayatına? Peki ya kader tekrar bir araya getirir miydi onları?

Ama emindi adam sevgisinden. Biliyordu elbet dönecekti kadın. Ama o zaman herşey için çok geç olur muydu?

Kadın yine güvenir miydi adama? Yine aynı aşık gözlerle bakabilirler mi birbirlerine?

Ne kadın unutmuştu adamı, ne adam bırakmıştı kadını...

"Nasıl bitirebilirsin bizi?" Diye haykırdı. "Sen bitirmedin mi bizi? Sahi hâlâ biz diye birşey kaldı mı ki? Neden hâlâ hayal dünyasında yaşıyoruz?" İçim parçalandı sanki. Hele o gözünden düşen bir damla. Son kez ona bakıp kapıdan çıktım.