Yine aynı kabusla uyandım. Yaklaşık 2 aydır bu kabusu görüyordum. Annemin çığlıkları,babamın bana bakışı ve "kaaç"diye bağırışı,sonra iki el patlayan silah sesi... Hayatımın dönüm noktası olmuştu. Ondan sonrası hep karanlıktı benim için. Yetimhane koridorlari,küften kalkmış duvarlar vardı artık yolumda. O tarih annem ve babamın ölüm tarihi değildi. Aynı zamanda o tarih içimdeki çocuğun,yaşayamadığım mutlulukların ölüm gecesiydi.All Rights Reserved
1 part