HAYALLER VE BEN

Aşk ne kadar etkili bir zehir. O kadar kelimeler söylesemde genede ifade etmek basit değil.
İşte güneş doğuyor güneş zaman kavramı bazen çaresiz hissettirdi anda tek tesellim olan gün doğuşu aklımın uç noktalarından kalbimin en derin karanlıkları bile aydınlatmak ve mutlu olmak için
doğuyordu.
İşte tam bu an elimde beyaz bir sayfa bir kalem ile aklımda rüyalarımda hayallerimde olan seni yazmak
çizmek yeni hayallerden gerçeğe taşımak hissi o kadar güzel gelmişti. Ama yanıldım tek nokta bu kadar
zor olmasını tahmin bile etmemiştim. Kalemi elimden tekrar tekrar bırakmak anlamsız geliyordu
çaresiz oldum bir anda işte hadi başara bilirsin sen aylardır o hayalinde görmedin biri ile yaşayan
onu görmeden onu seven sen şimdi onu resimetmekden mi korkuyorsun bu çaresizlik neden bu göz
yaşı neyin açısı hadi gayret birkez başla gerisi gelir kendime o kadar söz söyleyip şimdi bırakmak olmaz hadi biticek diye kalmadan hüzün dağının altından göz yaşlarım bir sel gibi durmaksızın boşalmaya beklercesine akmaya başladı. Birden ne oldunu bile anlamadım boş bir sayfa ne kadar kısa bir sürede dola bilirki bu kadar kolay mı aşk yazmak çizmek bilemedim. Gözlerim sayfada o kadar aşk ile bakıyordu birden kapıdan içeri can dostun girer ne oldu neden aglıyorsun boş bir sayfa
seni neden ağlatsın dedi an akan gözlerim durdu atan kalbim atmaz oldu. Nasıl görmez seni bir anlık
yanılgımı anlamadım sonradan anladımki sayfa boş değil sadece bana özel sadece ben okuya bilirim ben göre bilirim hayaller benim hayaller ile yaşamak ne kadar acı olabilir tahmin etmekten ise yaşamayı tercih ederim...