"Akşama Kuzey ve Buğra gelicek " demişti sanki üzerindeki tüm yorgunluğu da kendiyle beraber yanımdaki yatağa bırakırken. "Kuzey?? Ciddi olamazsın. Burda mı? Niye gelmiş? Ne kadar kalıcak?" bunların hepsi bir solukta ağzımdan çıkarken kafama ayıcık yemiştim. Yıllar sonra. Sesini duymak, onu görmek? Katlanabilecek miydim.