Terkediliş suratıma öyle bir vuruyordu ki. Canımı çok acıtıyordu. Babam beni bırakmıştı. Karanlık,ucu olmayan bir boşluktan düşüyordum elimi tutacak kimse yoktu. Ben sesimde boğuldum. Göz yaşlarım benden bağımsız akmaya başladı.Zilin sesiyle aşağıya indim ve kapının pervazlığına yaslanmış şevval 'a sarılıp daha çok ağlamaya başladım."Tamam zeynep geçicek, ağlama kuzum".
"Geçmeyecek şevval geçmeyecek işte babam gitti ona sarılamadan gitti."
"Mine teyze nerde" diyen şevval'a dönüp
"Babamın mezarına gitti"
"Zeynep bugün biraz kafa dağıtalım mı?"
"Olmaz şevval bugün çok işim var."
"Hadi ama ya kıracakmısın beni." şevval'ı kıramazdım o benim en yakınımdı. Dostum,kankam,canım,sırdaşım, can yoldaşımdı oflayarak "Tamam ,tamam "
Dedikten sonra odama çıkıp güzel kısa bir duş aldım kafama havluyu saçıma sarıp dolabıma doğru ilerledim ve dolabımı karıştırmaya başladım. Dolabımdan kot şortumu salaş siyah t-shirt ve son olaraktan saçlarımı şekillendirip odamdan çıktım.