Koynunda geceyi barındıran, En acı masalın mısralarına saklanmış, Beyaz güvercin ölürken susmuş... Her gün kalbine doğarken gecenin kuvvetli ayı, Yalnızlığın çerçevesinde çekilmiş yaşam fotoğrafı, Pelerinini savururken kaybetmiş ay madalyonunu, Tüm yüreklerde onu aradı... Gönüller en çok aşıkken hırpalandı, Suskunluğun konuşmaya mecali kalmadı, Ve Mutluluk Ağladı... ~flowerneh Şiir içinde: #411 [13/08/2017]All Rights Reserved