Mezarlıklar hoş yerler aslında. Sevginin de nefretin de doruklarda yaşandığı yer. Bir insanı körü körüne sevdiğin yer, saatlerce göz yaşı döküp orayı terk edince hüzne boğulmaya neden olan yer.... Daha da önemlisi sevginin saf be saf olduğunu hissettiğin yer. Seni seviyorum demenin marifet olmadığını, kara toprağın altına koyunca nefesini, kalbini, sevginin söylenemeyeceğini, her şeyi sanki yarın ölecekmiş gibi yaşamak gerektiğini anladığın yer. Her an gidebileceğini yokluğu ile fark ettiren yer. ## çok korktum, nefes alamıyormuş gibi hissettim, acıyla kıvranıyordum ama sanki kimse görmüyor, Kimse yardım edemiyordu.