Hey gidi koca çınar!
Sende yaşlandın öyle mi ?
Hani evimizin bahçesinde, sessizce süzülürdü,
Beklemeyi en iyi sen bilirdin ya!
Kimselere rahatsızlık vermeden büyüdün
Komşuların da vardı senin.
Elma, nar ağacı...
Umuda çivilenen takvim yaprakları gibiydin.
Sonbahar gelince, dalardı gözlerin uykuya yapraklarını sarı sarı dökerdi, o yumuşak toprağa ve sonra ince ince yağmurlar yağardı ılık güz akşamlarında...
Bazen de fırtınalar kopardı, savrulurdu dalların dans eder gibi. Ve kış kapını çalınca, ekşitirdin yüzünü yanlızlık sessizliğe bürünürdü içinde.
Yine de sabrederdin bilirim, her cefaya .
Gögüs gererdin yıkılmazdın.
Seneler yaşlandırsa da seni kalbinde ki aşkla gençsin sen !
Umutlarla sevgi dolu yüreğinle varsın SEN KOCA ÇINAR!!!