Sevgilim

Sevgilim,
Sana istediğim gibi bir mektup bu...Sana yazmak istediğim gibi.Rengi bulut mavi umut gibi...Uzunluğundan emin değilim..Belki çok kısa olur belki çok uzun..Halbuki öylece anlatacak o kadar çok şeyim var ki..Sahi ben ne zaman bıraktım anlatmayı? Anlatmak kelimesinden uzaklaşışım hayret ettiriyor beni..Sadece anlatmaktan değil anlamaktan,dinlemekten,konuşmaktan da uzaklaşıyorum.Çok şey oluyor hayatta..Bunun farkına vardıkça şaşırıyorum..Ben şu an bunları yazıyorum ve birileri ölüyor..Birileri ağlıyor..Birileri umudunu kesmişken aşık oldu aniden..Birileri evlenme teklifi aldı..Birileri aldattı..Birileri ayrıldı o çok sevdiği evinden yarım yamalak toplanmış bir bavulla..Her şey oluyor şu an..Benden uzak olsun dediğim ve keşke benimle olsa dediğim her şey birilerinin başına geliyor..Halbuki ne garip onlar ne kadar istiyordu bunu..Ama hayat bu şaşırtmak için var..
Oysa ben sevgilim şaşırmaya alışık bir insan değilim...Sürprizleri delice severken bir tarafım hep korktu onlardan