KAYIP KARANLIĞIM

"Dur" dedim adamın önüne geçip " Dur bak bu elime bulaşan kan ne biliyor musun ? " dedim adama kanlı ellerimi göstererek . Adam bana kaşlarını çatarak baktı " Bu kan güçlü bir adamın kalbinin kanı " dedim acılı bir ses ile " Az kalsa bir kalbi öldürüyordum az kalsa . Katil olmama az kalmıştı " dedim sesimin acizliğine aldırmadan . Yüzümü adama çevirip hıçkırıklarım hızlanırken " Güçlü bir kalbin katili olmak istemiyorum ben "
Adam yutkundu " Bak " diye mırıldandı ipeksi sesi ile " Bunlar bir kızın hassas kalbinin kanları " diyerek adam bana kanlı ellerini gösterdi . Ve ellerini bana uzatarak " O kalbi düzelteyim derken kendi ellerimle parçaladım ben " dedi adam gözlerinin dolmasına engel olamadan .
Kafamı iki yana salladım " Parçalamadın .Sen bir kalbi baştan yaratmaya çalıştın . Ben ise bir kalbin katili olmaya " dedim . Adam acılı bir ifade ile bana baktı ve konuştu " Kalbimi ezseydin eğer , bundan üzüntü duymazdım ben . Ama eğer o kalbe hiç dokunmasaydım işte o zaman bu dünyanın en kederli adamı olurdum " dedi ben ağlamama engel olamadan .