Give Your Heart A Break
  • Reads 68
  • Votes 3
  • Parts 5
  • Reads 68
  • Votes 3
  • Parts 5
Ongoing, First published May 15, 2013
Buong buhay ni Elaine hinangaan niya ang isang binata. Iyon ay si Ronald Romano kaklase niya mula Elementarya hanggang High School. Subalit naging mailap sakanya ang binata. Hindi niya alam kung bakit, basta pag lumalapit siya dito bigla na lang itong nagsusungit sakanya at umiiwas. Sumuko na si Elaine sa binata nang bigla na lang itong lumapit sakanya at sabihing...

" Can you stay with me for awhile?"

Ano na ang kanyang gagawin? Sumuko na siya sa binata pero di niya maitatanggi na meron pa rin siyang paghanga para dito? Makikipaglapit ba siya dito o iiwasan na lang para hindi na siya masaktan muli nang dahil dito?
All Rights Reserved
Sign up to add Give Your Heart A Break to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.