Elizabet 25 yaşında ama kendini hiç sevmiyor nedeni ise onu aylar önce terk eden sevgilisi yüzünden .Her gece soluksuz bir şekilde ağlıyor artık hem annesi hem de ablası bıkmıştır çünkü onu kimse sevmiyordu ilgilenmiyordu . Ama sadece o öyle sanıyordu. Aslında onlar Elizabet'in iyiliğin için böyle düşünmüşlerdir. Bir gün sokağa çıktığında eski sevgilisini görmüştü kafasını eğerek oradan uzaklaştı. Tabii Erkek Milleti hiçbir şey demez utanmaz da zaten eve geldi ve tekrar ağladı annesi en sonunda dayanamayıp Yukarı çıktı ve kızına baktı" İyi misin anneciğim bir şeyin var mı?" diye sordu. Bütün odaları dolaştı de içinden sadece en karanlık en boş olan odayı seçti. Burası tabikide evinin teras katıydı. bir köşeye geçip sessizce için için ağladı kendi kendine " neden Ben neden" diye bağırdı .Arkadan bir ses geldi. Sessizce gidip baktım bir de ne göreyim!Küçücük ufacık bir sürü yavru kediler. Hepsini aldım kucakladım ve odama götürdüm. Söyle bir güzel her tarafı havalandırdım temizledim .