Saçlarıma vuran sert rüzgârla,tekrar koşmaya başladım . Soğuktan titreyen bedenimi zorlayarak ,elimden geldikçe hızlı koşmaya çalıştım.Bütün yaşadığım acı gerçekler yüzünden,sanki koştukça bastığım her yerden intikam alırcasına ,sert ve acımasızca koşuyordum.Koştukça geçecekmiş gibi ...
Arkamdaki herneyse peşimi bırakmıyordu ,kulaklarıma dolan şey sadece uğultu ve gökgürültüsüydü,korkmuyordum.Ayaklarım ağrımıştı,daha fazla koşamazdım ,koştukça gözlerimin önüne gelen rüzgârlâ savrulan saçlarımla ,koşmaya devam ediyordum.
Durdum...
Neredeydim şimdi?
Arkamda beni kovalayan şeyde neydi?
Evden kaçıp ,bu karanlık ormana nasıl girebilmiştim?
Koşup bir anda durunca yaşadığım onca şey geçmişmiydi ?,hayır, tam aksine,birden durduğum için gerçekler yüzüme acı bir çığlık gibi çarpmıştı..
Karanlık içimi titretirken yutkundum.Kalbim deli gibi atıyordu ,o şey arkamdaydı,hissediyordum ,dayanamayıp arkamı döndüm...