Prologue: When the time comes.
Para kaming aso't pusa kung mag banggayan sabi ng mga tropa ko. Paano kung makapag asar naman kasi yung babaeng yun, Nakakabakla mang isipin meron, sh*t Naasar ako sa bawat pang-aasar na ginagawa niya saakin. Akala ko hanggang kaibigan lang talaga anv turing ko sa kanya pero, Hayss ewan ko ba. Masyado daw kasi akong nakatuon ang attensiyon ko sa isang babaeng akala ko e, siya na talaga, yung alam niyo yun, Right Girl, kase masaya naman kami, sweet talks, dates, efforts yung kung anong ginagawa ng mga couples, lahat yun ginagawa namin, pero sabi nga nila, lahat ng masasayang araw may kapalit na lungkot. Ang trahedyang yun ang nag pamulat saakin, kung ano ang tunay nakahulungan ng Pag-Ibig. Sino ang pipiliin ko? Ang babaeng pumukaw ng attensiyon ko? O, ang babaeng parating nandiyan sa tabi ko? My name is Cian James Ruiz, halina't alamin kung sino ba sa dalawang babaeng yun ang tunay nag papatibok ng puso ko?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.