Uyku Saati

Işığın öte yolu birşey vermiyor kanatlarima güneşi görmeden kuşlar uçabilir mi gözüm de alismamisken karanlığa hedeflerin ip uçlarını göremiyorum makus bir nefesle ellerimden düşen umutlar ihtiyar düşüncesi hakim adımlarıma kanati tükenmiş safliklar yanimda büklüm büklüm kudururken teselli esmeleri canlandirmiyor nefesi ihmalkar amirlerin o rahat tavrı imkansiz kılıyor kötü dünyanın aydınlığıni sözüm de gitti o terkedilmiş şehre geri gelmiyor ben mahcup umudun batmaya başladığı ufuktaki mucizeler yakın teskin ediyor zifirinin şafağında