Zamanın Halleri

Sevginin bir yatakta dört dudakta kaybolan yaşanılması olanaksiz hayvansi bir duygu olduğunu kabul etmiyorum günün ceberlerinin ardinda genç ruhlari vucutlara esir eden yöre sonsuzluk hissi vermiyor vicdanımın derin sesine olmaliydi böyle de duygular ama kalple ruh eşiyle vucut girmeliydi bu zevke acı tatlı diye bir yastığın baş uçları inanmiyorum bunlar son nefeslerini yine o tek yastığın birleştirici ikliminde vereceğine ve acımasız koreris an zamanla elleri bir tutup beraber yürüteceğini tebessüm ufku muhabbet çağlayanı değil ölü bedenlere tecavüz gösterisi ihanet bedenizme değil kalbin ruhunda her aninda actirdigin zehirli çiçeklerde üzüntüsü göz yaşlarına vuramayacak kadar sefil kimsesiz tat vermiyor artık doğan güneşin havaya verdiği serin sonbahar yağmurları karar bitmiştir yaşadığımız in hayvanliktan yok bir farki