Hindi Lang Linggo ang Pagiging Kristiyano

Introduction

Philippines was known as a Christian country. Base sa Wikipedia information, mayroong around 90,530,000 Christian ang ating bansa at nasa top Five (5) tayo sa 20 countries bilang isang Christian country.

Kung relehiyon ang pag-uusapan hindi magpapahuling ang mga Pinoy. We have plenty of churches here in different denomination. Kung pagbabasihan ang dami ng simbahan, magcoconclude ka na ang babait ng Pinoy, napakagalang, napakarelihiyoso, in short napakabuting tao at isa sanang mauunlad na bansa ang Pilipinas. Kaso parang hindi parameter ang paramihan ng simbahan at denomination sa totoong reyalidad ng bansa.

Napakaraming tao sa simbahan lalo na pag araw ng lingo at mapapaisip ka na talagang napaka relihiyoso ng mga Pinoy dahil kahit siksikan na sa loob at mainit ay nagpupumilit pang dumalo sa simbahan. Maraming mananampalataya ang nakikiisa sa mga Pista ng mga Santo at nagsasakripisyo at handang mabuwis ang buhay para lang sa isang panata.

Ano na ba talaga ang mukha ng ating bansa sa mga panahong ito. Kung totoong maraming Kristiyano sa bansa bakit talamak pa rin ang krimen, karahasan, kaguluhan, korrupsyon at kahirapan?

Kung totoong maraming Kristiyano nasaan sila ngayon?