"Yapamam..."dedi kadın hüzünle.Sonra devam etti. "Bunu ona yapamam Bartu...Benden bunu isteme yalvarırım."adamda en az kadın kadar hüzünlüydü.Normalde neşe saçan,mutlulukla parlayan o güzel gözleri,hüzünle parlıyordu bu sefer,kederle bakıyordu. "Sen nasıl istersen öyle olsun Almira...Fakat eğer fikrin değişirse ve kendinde o cesareti bulabilirsen,her zaman varım ben.Bedenen olmasa bile her zaman..."lafını yarıda kesip elini kalbimin üstünde koydu ve devam etti. "Burada olacağım.Tam burada"