O, kabusumdu. Tüm kötülüklerdi. İnsan olamayacak kadar güzeldi o. Güzeldi, evet. Ama kötüydü de aynı zamanda. Gözleri anlaşılmaz bir renkti bakışları gibi. Yeşil gibiydi. Mavi? Ela mıydı yoksa? Peki ya saçlarına ne demeli? Simsiyahlardı. İpek gibi görünüyorlardı. Karmakarışıktı. Her teli ayrı yere bakıyordu. Uzun, kemikli yüzündeki sert ve belirgin hatları muazzamlığını tamamlıyordu. Keşke içi de dışı gibi güzel olsaydı. Ve anlaşılmaz gözleri bana döndü sakince. *** Her şey siyah olamaz. Siyah bile içinde her rengi barındırıyorken bir şeyin siyah olması imkansız. Karanlıkta bile siyah olamaz hiçbir şey. Gri gözükür. Simsiyah olan tek şey karanlık...All Rights Reserved
1 part