STEREK ~ Save Me

Ataki paniki prześladowały Stilesa, który próbował ukryć wszystko za sztucznym uśmiechem. Jego nastawienie się zmienia, kiedy przez czysty przypadek poznaje Dereka.
**********
- Karmelowe capuccino z podwójną pianką i cukrem -usłyszał Stiles. Otworzył szeroko oczy i zobaczył Dereka, stojącego przed nim z kubkiem. Stiles uśmiechnął się szeroko.
- Widzę, że jednak będziesz serwował mi kawę - powiedział, a Derek się uśmiechnął.
- A ja widzę, że polubiłeś moją koszulkę - odpowiedział Derek i postawił kubek na stoliku.
- Uwielbiam tę koszulkę. Nie licz na zwrot - powiedział, nie spuszczając wzroku z twarzy Dereka.
- Ale ja też ją lubię - stwierdził czarnowłosy.
- To będziesz musiał mi ją zabrać siłą - powiedział Stiles, a Derek uniósł brwi wysoko.
- I myślisz, że tego nie zrobię? - zapytał, a Stiles wciągnął głęboko powietrze.
- Szczerze to mam wielką nadzieję, że to zrobisz - mruknął w odpowiedzi Stiles. Derek uśmiechnął i przegryzł dolną wargę.
- Może później. Teraz jestem w pracy, a twój przyjaciel jest cały czerwony i wygląda jakby chciał się stąd teleportować - Derek uśmiechnął się jeszcze raz i ruszył stanąć za kasą. Stiles odwrócił się i spojrzał na przyjaciela wciąż szczerząc się jak debil.
- Okay, rozumiem - oznajmił cicho Scott, a Stiles spojrzał na niego nie rozumiejąc o co mu chodzi.
- Co?
- Rozumiem dlaczego nagle zmieniłeś orientację - powiedział Scott i wskazał ruchem głowy na kasę, przed którą jeszcze przed chwilą stał Derek.
- Mówiłem, że jest super przystojny - mruknął Stiles i chwycił kubek z napojem w dłonie.
- Umniejszyłeś to. Dla takiego gościa też zostałbym gejem - oznajmił z powagą Scott.