Marcus & Astrid
  • Reads 588
  • Votes 27
  • Parts 7
  • Reads 588
  • Votes 27
  • Parts 7
Ongoing, First published Dec 24, 2015
Mature
Yıl 2050, yine güzel bir güne uyandım demek isterdim ama uyumadım. Çünkü onlar da uyumuyor. Ben Astrid Kellen. 21 Haziran 2001 doğumluyum. Tuhaftır ki yaşım hala 18. Yaşlanmıyorum. Benimle beraber gerçeği bilenler de yaşlanmıyor.  Her şey kendime"kim tarafından başlatılıyoruz hep yeniden" diye sormamla başladı. "Bizi yöneten kim? Bize hayatın içinde bu berbat senaryoları oynatan, katliamları ve ölümleri ya şatan kim? Kim bizi kontrol eden?" Keşke öğrenmeseydim. Keşke hergün evinden okuluna giden akıllı,güzel, çalışkan bir kız olarak kalsaydım. Etrafımdaki çoğu sevdiğim öldü. Onlara ne oldu bilmiyorum. Onları öğrendiğimizden beri peşimizi bırakmadılar. Onların kim olduğunu kestirmek imkansız. İnsan mılar yoksa başka birşey mi? Korkuyorum neye benzediği kurgusuz bu canlılardan. Neden buradalar bilmiyorum,ne istiyorlar? Neden bizi kontrolünde tutmaya çalışıyorlar?
All Rights Reserved
Sign up to add Marcus & Astrid to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
DÖRT ÇEYREK cover
Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem) cover
Acımasız Ağa(Tamamlandı✓) cover
Alev (Kadın Asker) cover
TAKINTI  cover
NEFES (+18) cover
Bir gitsem de kurtulsam  cover
-SAUDADE- cover
Yüzbaşı'nın komşu kızı =texting= cover
Haseki +18 cover

DÖRT ÇEYREK

26 parts Ongoing

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."