Sıradan bir hayatım vardı çünkü henüz rastlamamıştım sana.
Tanışmamıştı bedenim bedeninle.
Gözlerim böylesine bir manzara görmemişti hiç.
Sesin kulağımda en sevdiğim şarkının ritmini tutuyor.
En durgun okyanus kadar saf kalbin.
Düşüncelerime engel olamıyorum her saniye seni arzuluyorlar hayatıma.
Yürüdüğüm yollarda kokun geliyor burnuma, arada el sallıyorsun, gülümsüyorsun cennet görünüyor.
Sonra diyorum ki ölmeli uğruna.
Yüz kere bin kere ölmeli.
Düşlerimin düşüsün.
Ben hiç bu kadar hayal kurmamıştım inan.
En sevdiğim şarkı gibi çok dinliyorsun çok seviyorsun, bıkıyorsun , siliyorsun, başka yerde duyunca özlüyorsun.
Leylayı Mecnunu Romeo yu Tahir i Edward ı bilmem ben ama kendimi çok iyi biliyorum; Ve ben seni kimseyi sevemeyeceğim kadar çok SEVİYORUM.
Sıradan hayatım Sıradışı şimdi.
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....