Sonra anlıyorsun kimseyi balıkla kartal misali sevmenin gereksiz olduğunu imkansız olduğundan değil boğulmaktan korktuğundan balığın.
-Sen bir kartalsın adam bense bir balık. Sen beni yemek istiyorsun sırf aç karnını doyurmak için kısacası kendi çıkarların için beni kullanıyorsun. Bense bir balığım ve seni ölümü göze alacak kadar çok seviyorum. Pençelerinin altında uçmak istiyorum öleceğimi bildiğim halde. işte o zamanda;
Kartalın çıkarları,balığın sonu oluyor...
Kadın yanağından süzülen gözyaşlarıyla veda etti adama .
-Ve artık senin çıkarların , benim çıkmazlarım oldu.