Dreams faded || Dylan O'Brien

Chłopak stał teraz w odległości kilku metrów ode mnie i mierzył mnie wzrokiem. Było to dość krępujące.
- Jak się nazywasz?- rzucił szybko. Nie byłam pewna czy mogę powiedzieć to chłopakowi, którego jak się dowiedziałam, policja szukała od dawna.
- Nie zabijesz mnie?- dopiero po chwili dotarło do mnie co właśnie powiedziałam. Chłopak zaśmiał się.
- Powiedzmy, że nie mam tego w planach.
- Clary Foster- powiedziałam.
- Dzięki- podniosłam brew do góry.
- Pomogłam ci w czymś?
- Nawet nie wiesz jak bardzo, złotko- zdążył tylko powiedzieć, bo chwilę później stanęło przy nim kilku policjantów.

*Poruszany jest temat zaburzeń odżywiania (nie jako główny wątek, ale jednak) jeśli Cię to denerwuję (tak samo jak mnie) to nie czytaj, bo komentarze pod rozdziałami, że to denerwujące = nic nie zmieni koledzy i koleżanki :)))*

aha
to nie ma nic wspólnego z Dreadful XDXDXD błagam, to nawet nie jest podobne, więc pls