Yine herzamanki gibi kulaklıklarımı takmış bir bankta oturuyorum.Aslında hani hikayelerde derler ya annem babam öldü diye ama benim hayatım öyle deyil.zengin bir aileyiz babam iş adamı annem ise açtığı kafeyle ugrasıyor.Ve son olarak ikiz kardeslerim var bas belalari.Artık tanışma fassını gecelim demisim ama yanlış söylemişim cünkü en önemli şey olan kendimi tanıtmadım ben Gökçe lise son sınıf öyrencisi(bu yıl geçtim).Herneyse biz devam edelim:) Yaklaşık on dakika öyle yerimde oturdum ondan sonra birine çarptım diyecektim ki malesef ayama sakız yapıştı ve yerlere hayran olduğum için yerden imza almaya gittim.işte ben buyum ya bravo bana artık nobel ödülü almaya hazırım.All Rights Reserved
1 part