TAPILASI ADAM

"Hissediyor musun ölümün nefesini?"diye sorduğunda ılık nefesi köprücük kemiğimin çukurunda uğulduyordu.
"Hayır. "diye geveledim ağzımın içinde. Korkuyla birlikte tenim karanlığın avucunda geriliyor,göğüs iniş çıkışlarım saniyeler geçtikçe derinleşiyordu.
Bekledi.
Biraz daha.
Ve biraz daha.
Bu kısa bekleyişin ardından güzel dudaklarının arasından fısıltıyla çıkan kelimeler kulağımın içinde yankılandı ve canımı acıttı.
"Ben hissediyorum..."dediğinde geri çekilerek kaba parmaklarını uzun boynuna doladı ve tamamını çevreledi. "Tamda.. ."diye devam ettiğinde ise sesi ortamda hapsoluyormuşcasına kırık ve cansızdı. Bir şeylere son vermek ister gibi parmaklarını, doladığı boynunda iz bırakacak kadar sıktı ve sağ gözünden akan bir yaş çenesini keşfetti.
"Şahdamarımın üzerinde. "

Hikayeye dair her şey bizzat noterden üzerime zimmetlidir.