"yine o sokak, yine elimden hic bırakmayacakmış gibi tutuyor,buirden durdurup yüzümün her tarafını kaplamış olan pamuk şekirini temizliyor" "veee yine o görüntü ben o sokakta pamuk şekeri kendim ağlayarak temizliyorum" 'Ahhh anne ' diyerek uyandım ve yatakta doğruldum yine rüyaydı daha doğrusu kabus 10 yıldır çektiğim özlemin bilinç altı boyutu ve birde bunun gerçek yüzü var -başımı sallayarak düşüncelerden kurtulmak istedim.elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim ve yatağa yeniden uzandım. hep aynı rüyayla aynı şekilde uyanıyordum ve kalbimin içindeki boşluğu biraz daha hissediyorum. saat'e baktım daha 04:12 ydi yani önümde uykusuz üç saat daha vardı. saat 07:00 olunca alarm çaldı alarmı kapatıp, dolabımı açtım her zaman ki gibi okul kıyafetlerim özenle ütülenip dolabına koyulmuştu.'şuan yasemin ablaya bir kez daha minnet duydum. -yasemin abla 9 yıldır bizimle yaşıyor biz eski mahallemizden taşınınca babam bana -işinden dolayı- bakamayacağı için yasemin ablayı işe almış.