Gayle Forman - Byłam tu.

- Jak Ci na imię? - pyta.
Czy moje imię z czymś mu się kojarzy? Czy opowiadała mu o mnie?
- Cody - mówię.
- Cody, Cody, Cody - obraca moje imię w ustach, smakuje je. - Kowbojskie imię - dorzuca z udawanym
teksańskim akcentem. - Skąd pochodzisz, Kowbojko Cody?
- Z kraju kowbojów.
Uśmiech pojawia się nieśpiesznie. Jakby celowo go dawkował.
- Odwiedziłbym sobie kraj kowbojów. Może zaprosisz mnie na przejażdżkę? - Rzuca mi znaczące
spojrzenie, gdybym nie załapała śliskiego podtekstu.
- Pewnie od razu wyleciałbyś z siodła.
O, to mu się spodobało. Myśli, że flirtujemy , złamas jeden.
- Serio?
- Serio. Konie potrafią wyczuć strach.
Jego twarz drga przez moment.
- Czemu myślisz, że miałbym stracha?
- Miastowe dupki zawsze mają stracha.
- Skąd wiesz, że jestem miastowym dupkiem?
- Znajdujemy się w mieście. I przecież jesteś dupkiem, czyż nie?
Patrzę, jak się waha. Nie jest pewien, czy ma do czynienia tylko z pyskatą flirciarą, prawdopodobnie nieokiełzaną w łóżku - czy też to sytuacja zupełnie innego rodzaju. Mimo to układa usta w pobłażliwy
półuśmiech, godny aspirującej gwiazdy rocka.