Metres

"İnsan bile insana öğretir olmuş,
Yaşayanlar ala bir hayat bulmuş.
Hayat denen hırçın kendine yar olmuş ,
Bir umut ki bu hayat sana kavuşmuş."

Her gecenin bir sabahı, her başlangıcın bir sonu vardır. Ya aşk? Aşkında bir sonu var mıdır? Aşkımızda yitip gider mi zamana karşı direnen kum saatinin taneleri gibi? Aşk hiç bitmez belki de. Biten anlayıştır, karşındakine verdiğin değerdir. Uçsuz bucaksız maviyi anlamlı kılmıyorsa aşk değildir o. Sadece zorunluluktur. Bazense anlayışı aşka çevirmeye çalışır insanoğlu. Hiç tatmadığı bir duyguyu öğrenmeye çalışmakla geçer ömrü. Oysa aşk en seçkin duygudur. Habersiz gelir. Başka hiçbir şeye benzemez. Ne onla olur ne de onsuz. Beynin verdiği kararlarda aşkın izi yoktur, kalp beyni ele geçirene dek. Ancak kalp beyni ele geçirdiğinde hükmü aşk verir. Kimsenin gücü bunu değiştirmeye yetmez. Gül Hanım'ın bile.

"Neyse bildiğim bir aşk var ortada,
Ben sana,
Sen bana,
O bana..."