"Ölüm" kelimeleri
Bu belki de yazacağım en duygulu ve en acılı yazı, o yüzden her satırı beynine kazı isterim. Ele aldığım konu şen şakrak, neşeli değil, daha çok kasfetli diyebiliriz. Bazı (çoğu) arkadaşımız bu yazıları mutluyken okuyacak. Ve anlamadan, içindeki acıyı hissedemeyip beğenmeyecekler. Suçu kendilerinde aramak yerine yazara atacaklar. YİNE YANLIŞ!
Bu kitap üzüldüğünde okuyabileceğin kitaplardan. Bir sonu yok, başlangıcı da. İşte ben de tam bu iki başlık içinde sıkışıp kaldım..
"Unutulmamalıdır ki bu kitap intihar edecek arkadaşlarımızı yaşatmak içindir. Onlara akıl vermek değil de kendilerini nelerden mahrum bırakacaklarını öğrenmeleri içindir"
"Şimdi intihar ederek kurtulmak istiyorsunuz. Tamam. Ama inancınız ne olursa olsun gittiğiniz yerde intihar ettiğiniz için daha çok acı çekeceksiniz."
"Müslüman: Allah'ın verdiği canı ondan başka kimse alamaz."
"Hiristiyan: Öldürme."
Ben Güniz Demir
17 yaşımda hayatımın gerçeğiyle yüzleştim.
Ailemin aslında ailem olmadığını öğrendim.
Hayatımın kırılma noktasında benimle beraber olmaya var mısın?