34 Partes Continúa Ik kijk toe hoe een jonge vrouw met snelle passen de oude vrouw nadert en haar boodschappen opraapt, om het vervolgens in een nieuwe tas te stoppen. Met een bezorgde blik onderzoekt ze of de oude vrouw ongedeerd is.
Als ze beiden veilig zijn aangekomen op het voetpad, overhandigt de jonge vrouw de tas onzeker aan de oma. Het lijkt erop dat ze zeker wil weten of ze zonder problemen verder kan, en de tachtig jarige vrouw stelt haar gerust.
Mijn blik lijkt niet weg te kunnen scheuren van haar. Versteld staar ik naar de schoonheid en nemen mijn ogen haar in zich op. Nooit in mijn leven heb ik zoiets gezien. Zo mooi en anders.
Het moment dat ze de bank - waar ik nog steeds op zit - passeert, kijkt ze op en ontmoet ze mijn starende blik. Haar grote bruine ogen hebben enthousiasme en plezier in zich. Ze straalt een blindende glimlach uit en zwaait vriendelijk naar me. "Geniet van uw mooie avond!"
Op dat moment werd ik gek. Dit was me niet eerder voorgekomen, en ik begreep niet waar dit plots vandaan kwam. Er ontwikkelde zich een bezitterig en beschermend gevoel in mij.
Ik moet alles van haar weten te krijgen. Haar naam, wie ze is, waar ze woont, haar vrienden, school of werk, relatie en haar ouders.
Vanaf nu is ze van mij. Mijn meisje, mijn vrouw. Elk stukje van haar heb ik geclaimd, het moment dat mijn ogen op haar vielen. Ik zal haar de mijne maken, of ze het nu wilt of niet. Of ze nu meewerkt of me tegenwerkt.
Ik zal haar liefhebben, kosten wat het kost beschermen en gelukkig maken.
Mijn obsessie voor haar is begonnen...
