It started through texting, at nagtapos sa paraan kung 'san puso namin ay nahulog sa isa't isa. It was not an intention, kusang nahulog talaga kami sa isang bangi'ng may sumalo naman pagdating sa dulo. Nakakalito ma'ng isipin, pero palagay ko totoo talaga ito eh. Yung tipong may mga paru-paro'ng nagliliparan sa loob ng tiyan mo tapos mga ibo'ng nagsisigawan-ayun, baliw na nga. Ang problema nga lang, ay di ko alam kung hanggang 'san hahantong ang pagmamahalang ito. It's way too fragile. And yet, di naman distansya ang magiging rason, hindi ba kung bakit naghihiwalayan ang isang couple? Nasa sa tao yan, at malaking paniniwala ko dyan. Ganonpaman, ewan ko kung hanggang kailan namin maipagpatuloy ito ni Paupau. Ewan ko din kung hanggang kalian ko maitatago ang tungkol sa pagkakaroon ko na nang boyfriend-ni hindi naman nila nakikita, ako pa kaya. May chance pa ba ang relasyo'ng ito? May chance pa ba'ng magkatagpo kami?