7:15 TRENİ

"Ben... Ben sana ait olamam Alp. Anlamıyorsun. Biz diye bir şey olamaz." Yüzünü ellerimin içine alıp gözlerime odakladım. Gözlerime bakmaktan korkuyordu. Ama neden? Neden benden uzak duruyordu? "Neden?" Diyebildim sadece. Sesim olduğundan güçsüz çıkıyordu. Benden beklenmedik bir güçsüzlüktü bu. Oysa bir erkek,güçlü durmalıydı sevdiği kadının karşısında. "Neden benden uzaklaşıyorsun Eda! Bize bunu neden yapıyorsun?" Sustu... Oysa ki kadınlar susmazdı. Seven kadınlar susmazdı. Susmuş kadın gitmiş,vazgeçmiş kadındır. İçimden 'Lütfen beni bırakma.' Diye yalvarıyordum.