Divan-i Yunus Emre

Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün Müstef'ilün
1 Sensüz yola girürisem çârem yok adım atmaga
Gevdemde kuvvetüm sensin başum götürüp gitmege
2 Gönlüm canum 'aklum bilüm senün ile karâr ider
Pervâz ururlar dem-be-dem uçuban dosta gitmege
3 Kendüliginden geçeni togan ider ma'şûk anı
Ördek ü keklige salar sürü idüben tutmaga
4 'Âşık mı diyem ben ana Tanrı'nun uçmagın seve
Uçmak dahı tuzagımış mü'min cânların tutmaga
5 Ganî Cebbâr 'ışk erine bin Hamza'ca kuvvet virür
Tagları yirinden ırar yol eyler dosta gitmege
6 Yüz bin Ferhâd külüng almış kazar taglar bünyâdını
Kayalar kesüp yol eyler Âb-ı Hayât akıtmaga
7 Âb-ı Hayât'un çeşmesi 'âşıklarun visâlidür
Kadehi tolu yüridür susamışları yakmaga
8 'Âşık kişi miskîn olur yol içinde teslîm olur
Kim n'iderse boyun bura çâre yok gönül yıkmaga
9 Yidi veyil Tamu'sını kül eyler 'âşıklar âhı
Kasd ider sekiz uçmagı nûr ide nûra katmaga
10 Bildük gelenler geçdiler gördük konanlar göçdiler
'Işk şarâbın