i'm sorry, dave

0504: Fazla güzelsin çocuk Güzel çocuk: efendim?

Bazen aşk, en beklenmedik anlarda başlar... Mina ve Mert, set arkadaşlığından daha fazlasını hissetmeye başladıklarında, duygularını bastırmak zorunda kaldılar. Peki, kameralar kapandığında gerçek ne olacak?✨️💫

Kim ve Jeon ailesi şirketlerini büyütmek için çocuklarını evlendirmeye karar verirler Mutlu son

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

Senin tutkunun esiri olmak , özgürlüğüme taçtır.

Çiçeği burnunda mezun İnci, üniversitedeki öğretmenlerinin referansıyla kendisine bir iş bulur. İlk etapta şef aşçının yardımcısı olarak çalışacağı restoranın tadilatı bitene kadar ise Eskişehir'den, İstanbul'a giderek abisi ve onun ailesini ziyaret etmeye karar verir. Galatasaray'a yeni transfer olmuş ve adaptasyon sürecini en hızlı şekilde geride bırakmayı hedefleyen Eren ise, dört yıl önce gördüğü vakit henüz bir çocuk olan İnci'nin büyüyüp güzelleşmesinin şaşkınlığını yaşıyordur... Yarı Texting! 🐅 "Ihlamur çiçeği; Temmuz ve Ağustos aylarında açar, açtığı gibi de etrafı misler gibi korkuturmuş İnci..." "Ne demek bu?" "Sen, benim ıhlamur çiçeğimsin İnci..."

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

elimi, hayallerine götür