Hız tutkusu benliğim beni her defasında feth eder,kumandayı kontrole geçerdi.Ortaya sadece benim istediğim zaman çıkar,kendi isteğiyle gömülürdü derinlerime en yakında çıkma dileğiyle.Artan başarılarım beni buraya kadar sürüklemişti.Burada olmayı istiyor muydum?Kesinlikle evet.Ama yanımda ki şu kelimelerle anlatamayacağım kişilikte (!)olan insan olmadan mümkünse.. * "Hiç boşuna uğraşma Koban.Frenlerini çektim." Anında kararan gözleri saldırmayı bekleyen panteri andırıyordu. "Kaç Dalkıran.Arkana bakmadan kaç."