Ellerimi Bırakma

Çocukken her şey ne kadar basit ve bir o kadar güzeldi. Düşünüyorum da en büyük dert düşük not aldığımızda ailemize ne bahane üreteceğimizdi. Şimdi keşke yine o minik bahanelerle yırtabilsem bütün korkularımdan. Keşke biri çıkıp dese ki, olsun sen halledersin ve bende halletsem. Nerede o eski ben Allah'ım? Ne kadar düşse de tekrar ayağa kalkan, ağlarken bile gülümseyebilen. Neredeyim ben? Nasıl bulacağım kendimi?

Hikayenin gerçek kişi ve kurumlarla alakası vardır.©