özür dilerim, seni çok sevdim

Sanki sonuna kadar durup, ellerimden kaymayacak gibi duruyordu. Normalliği aklıma getiremeyecek derece gerçeğe yakın güzellikte bir kadın, bana güzel anılar bahşetti. Cümleleri her defasında kulağımda dans ediyordu, güzel sesi bulutlara benziyordu. Kızıl saçları bana dürüstlüğü anımsatıyordu. Geceleri ağlayarak uyanmama sebep olacak kadar güzeldi, yalanlarıma aşık olabilecek kadar güzeldi, fotoğraflarından daha güzeldi. Soğuk bir mezar taşını okşadığımda, onun tenini anımsayabileceğim kadar güzeldi.

Ve kendimden özür dileyip durdum çünkü onu çok sevdim ve zihnime mühürledim.

[keşke düzenleyebilseydim, ve şimdilerde hiç hoşlaşmadığım bir fanfic olmasaydı.]