Welcome To The Youniverse
  • Reads 221
  • Votes 3
  • Parts 15
  • Reads 221
  • Votes 3
  • Parts 15
Ongoing, First published Jan 05, 2016
Yung feeling ng wala kang pake sa paligid mo. You only think what is good for you. What will only make you happy. Lakihan naten yung YOU.

What if in a certain situation, e biglang nagkabaligtad? Na yung pake mo e naibibigay mo na sa iba, at yung pake mo sa sarili mo e nawawala na? Na hindi na puro ikaw na lang ang nakikita mo instead, you see the world in a brighter way? Na nararamdaman mo na ang mga bagay na hindi mo pa nararamdaman nung nagiisa ka pa? Pero syempre, hindi puro sadness, may happiness din.

Samahan natin si Ivan at ating alamin kung paano sya natutong sumaya nang may kasama.
All Rights Reserved
Sign up to add Welcome To The Youniverse to your library and receive updates
or
#82social
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.