NEVRESE BİR ŞAİR

Nevrese bir zerdali gölgesin de,
Nevrese bir şair...
Gözlerin de sûkut,yüreğin de ay kesiği bir yara...
Ahsen hayeller peşinde koşarken ki,
Burkulmuş duyguları, ele veriyordu.
Nazarlarından süzülen, her bir ferağ
Cemalin de izini bırakıyordu, yaşanmışlıkların.
***
Nevrese bir zerdali gölgesin de,
Nevrese bir şair...
İsteği biraz huzur,biraz âğüş
Ve bir kef dolusu tebessüm.
Masum nigahların da buğu,
Dudakların da azamet türküsü.
***
Nevrese bir zerdali gölgesin de,
Nevrese bir şair...
Adavetten ırak olmak, varsa bir arzusu,
Atlayıp sehab üstüne, bir gece yarısı
Yıldızlar yalnızlığına eşlik eder,
Sanki onun yavrusu.
***
Nevrese bir zerdali gölgesin de,
Nevrese bir şair...
Kuytu köşelere düşen kahkahaları,
Derin hufrelere gömdüğü günahları
Ve sancıyan bir nevta ile fısıldar,
Haykırmak istediği elhanlârı.